A Case of Stairs

Wim De Pauw weeft taal als materie doorheen verschillende ruimtes. Centraal hierbij staan fysieke en poëtische tussenruimtes, waar semiotische verschuivingen ontstaan in het bewegen en bewogen worden.De installatie A Case of Stairs (2023) bevraagt de grenzen van de cinematografische ervaring. De film The Spiral Staircase (1946), ontdaan van beeld en dialoog, resoneert binnen de architecturale grenzen van de trappen van M. Bezoekers worden acteurs in een scenario zonder script.