sight seeing

De angst voor onzichtbaarheid is prominent in onze gedigitaliseerde wereld. De invloed van mensen is daarentegen recent meer dan zichtbaar geworden, zodat de mensheid zelf een geologische kracht is geworden. Dit standpunt wordt gebruikt om het antropocentrische perspectief te destabiliseren en onderzoek te doen naar de kwetsbaarheid van een multidimensionale lichamelijkheid.

In sight seeing woont een figuur in een witte, eendimensionale wereld, op zoek naar verstrooiing en zijn/haar eigen oorsprong. In deze ruimte die het midden houdt tussen een theatrale kooi, het bureaublad van een computer en een stripverhaal laveert sight seeing tussen het humane en het onmenselijke. In dialoog met muzikant Lynn Suemitsu, vestigt Julian Weber een tijdelijke leefruimte, die de toeschouwer uitnodigt om aan ‘sight seeing’ te doen.