From Geometry to Materiality

Het werk van Dimitri Vangrunderbeek onderzoekt kwaliteiten van ruimtes, objecten en materialen. De fysieke aanwezigheid van lichamen bepalen schaal, proportie en beleving, en introduceren een poëzie van het alledaagse.

In de inkomhal van het museum, bouwt Vangrunderbeek minutieus aan een tapijt gemaakt van wit zand en gele zavel. Geleidelijk aan ontstaat er een geometrisch patroon, wat verwijst naar de vloer in het atelier van de kunstenaar die een gelijkaardig tegelmotief heeft. Het zandtapijt in M definieert, net als een kunstenaarsatelier, een zone voor actie en vrijheid. Zorgvuldig uitgekozen gebruiksvoorwerpen worden in relatie gebracht met de fragiliteit van het tapijt. Hierdoor komen de performatieve kwaliteiten van de objecten tot uiting. Soms zijn de handelingen direct en eerder ruw, andere keren meer delicaat en beheerst.

De zorgzaamheid, de traagheid en de concentratie van de uitgevoerde handelingen nodigen uit om het creatieproces te aanschouwen. Wat eerst zeer zorgvuldig en traag is opgebouwd, wordt onderworpen aan een dynamisch momentum. De materialiteit van het zand zit als het ware verscholen achter het perfect uitgevoerde tegelpatroon. Het geometrisch geordende zand verkeerd voor een korte tijdsspanne in een staat van abstractie, evenwicht en orde en nodigt uit om geactiveerd te worden.

Tijdens vier dagen zien bezoekers het fragiele zandlandschap ontstaan, geactiveerd of verstoord worden, en tenslotte weer afgebroken.